گُنگ محل

می‌گویند هر شخصی به زبان مادری‌اش فکر می‌کند. سؤال اینجاست که لال مادرزاد به چه زبانی فکر می‌کند؟

مطابق با افسانه، اکبرشاه گورکانی فرمان داد کاخی در بیابانی دورافتاده بسازند. وی دوازده نوزاد را از سرتاسر امپراتوری جمع‌آوری کرده، در آن کاخ قرار داد و پرستاری از آن‌ها را به خدمتکارانی خاموش محول کرد، تا از این طریق به پرسش دیرینه‌ی انسان در باب زبان تکلم پاسخ دهد: زبان تکلم فطریست یا اکتسابی؟

این کاخ گُنگ‌محل نام گرفت.

راوی روان‌پریش این رمان، پس از شنیدن افسانه‌ی گنگ‌محل از مادرش، تصمیم می‌گیرد نسخه‌ی مدرنی از گنگ‌محل بیافریند تا به پاسخ پرسش‌هایش در باب ماهیت روح برسد.