رضا اسکندری آذر

تنهایی چیز خوبی است؛ اما شما نیاز به کسی دارید که این راز را با او در میان بگذارید.

…

«تابستان غم‌انگيز ساموئل اس» كوتاه‌ترين رمان جي. پي. دانليوي، حكايت طنز تلاطمات رواني يك بيمار رواني آمريكاييست كه براي درمان، به مهد روانكاويِ آن دوران، يعني ويَن دهه‌ي 60 مي‌رود. اما روانكاو در تلاش مذبوحانه براي درمان كردن روح زخم‌خورده‌ي بيمار، خودش به جايي مي‌رسد كه به‌اندازه‌ي تار مويي با جنون فاصله دارد. اين رمان كوتاه را مي‌توان در يك نشست به پايان برد و هرازگاه با طنز تلخ خاص ادبيات ايرلند كه جابه‌جاي رمان را آراسته، خنديد.

مرور نظرات منتقدان نيويورك تايمز، شيكاگو اَمريكن و مجله‌ي تايْم خالي از لطف نيست:

نيويورك تايمز: «ملغمه‌اي خوش‌فكر از لوده‌گي و طنز.»

شيكاگو امريكن: «بي‌نهايت خنده‌دار و درعين‌حال تلخ‌وشيرين. با چنان مهارتي پيكربندي شده كه حتي نفسانيت بي‌پرده‌اش مسحوركننده است.»

مجله‌ي تايم: «دانليوي در اين اثر كوتاه، به شرح نبرد كوچكِ تنازع‌بقاي روح در اتاق‌خواب و قلب‌هاي جهانيان مي‌پردازد. «ساموئل اِس» اين قهرمان مقيّد به اصول تك‌روانه‌ي فردي، سرزنده‌ترينِ ماه‌زدگان است.»
.
.
.
بخشی از متن کتاب:

نه مادرش، و نه باقي دنيا، براي او تره خرد نمي‌كردند. بچه كه بود، همبازي‌اش هنگام بازي به او گفته بود: «اگه به مادرم بگم به وجود خدا اعتقاد ندارم، درجا دق مي‌كنه.» و ساموئل اس مشتاقانه به طرف خانه دويده و خطاب به‌ مادرش که داشت توي آشپزخانه رخت اتو مي‌كرد، گفته بود: «مامان، مامان، من به وجود خدا اعتقاد ندارم!» و مادرش جواب داده بود: «اِه! جدي؟ اون شيشه‌ي آبو بده من ببينم‌.» و اين اولين پند زنگاني او بود؛ سر آدم‌ها شلوغ‌تر از آن است كه درگير اعتقادات تو باشند.