دریابندری کار ترجمه را از هجدهسالگی با آثار کوتاه ویلیام فاکنر آغاز کرد. وی در سال ۱۳۳۲ اولین اثر خود را که ترجمه کتاب معروف «وداع با اسلحه» نوشته ارنست همینگوی بود، برای چاپ به تهران فرستاد. در سال ۱۳۳۷ به عنوان سردبیر در انتشارات فرانکلین مشغول به کار شد. در آنجا به ترجمه آثار ادبی رماننویسان و نمایشنامهنویسان معروف آمریکایی پرداخت و کتابهایی همچون «پیرمرد و دریا» اثر ارنست همینگوی و «هاکلبری فین» اثر مارک تواین را ترجمه کرد.
دریابندری مدت ۱۷ سال با مؤسسه فرانکلین همکاری کرد و در حدود سال ۱۳۵۴ همکاری خود را با این مؤسسه قطع کرد. پس از انقلاب بهطور جدی به ترجمه و تألیف پرداخت. از جمله آثار وی میتوان به ترجمه کتابهای «یک گل سرخ برای امیلی» و «گور به گور» نوشته ویلیام فاکنر، «رگتایم و بیلی باتگیت» اثر دکتروف، «معنی هنر» از هربرت رید و «پیامبر و دیوانه» نوشته جبران خلیل جبران اشاره کرد.
بهگزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، کمیته ملی ثبت میراث ناملموس با حضور فرهاد نظری مدیرکل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی و کارشناسان حوزه ثبت سازمان میراثفرهنگی، سهشنبه ۱۰ مرداد ۹۶ در سالن فجر تشکیل جلسه داد و حدود ۶۰ پرونده از استانهای مختلف را در حوزه میراث ناملموس ارزیابی کرد.
در این جلسه، ضمن تجلیل از مقام شامخ استاد نجف دریابندری، نام این نویسنده و مترجم نامدار، بهعنوان گنجینه زنده بشری، بهثبت رسید.
«کتاب مستطاب آشپزی، از سیر تا پیاز» عنوان یک کتاب آشپزی اثر نجف دریابندری با همکاری همسر هنرمند فقیدش، فهیمه راستکار، است. ماجرای نگارش این کتاب به سالها پیش برمیگردد، به شبی که محمد زهرایی (مدیر فقید انتشارات کارنامه) در غیاب فهیمه راستکار، مهمان دریابندری بوده و دریابندری او را مهمان خوراکی مکزیکی، از دستپختهای خودش، کرده است و سر همین شام زهرایی به دریابندری پیشنهاد میکند که کتابی در حوزه آشپزی تألیف کند و برای همراهی با او در این راه اعلام آمادگی میکند. درنهایت، با تشویقهای مرحوم زهرایی، نجف دریابندری و مرحوم فهیمه راستکار با کمک هم، بعد از حدود هشت سال تحقیق که گاه بهصورت میدانی انجام گرفته است، «کتاب مستطاب آشپزی، از سیر تا پیاز» را به رشته تحریر درمیآورند
این ادیب بزرگوار دوشنبه، ۱۵ اردیبهشت، در سن نودویک سالگی و پس از عمری تلاش در راه اعتلای فرهنگ درگذشت.